Blog
- Details
Wat hebben we een hoop nieuws tegenwoordig. Soms duizelt het mij, het ene moment is er nieuws, tien seconden later is er nieuwer nieuws, even later ingehaald door het nieuwste nieuws. Daar kan het nieuws niks aan doen, nieuws denkt niet na, heeft geen mening en blijft zich onverstoorbaar aandienen. De ene primeur hebben we nog niet gehad of de andere scoop wordt over ons uitgestort. Ook deze week weer. Het aftreden van VVD-minister Halbe Zijlstra, plagiaat van oud-minister Vermeend (PvdA), kunstenaar Luceberts foute oorlogsverleden, de aftocht van de Zuid-Afrikaanse president Zuma, seksfeestjes van Oxfam, de strafzaak Holleeder, FvD-kamerlid Theo Hiddema over ‘IQ en volkeren’, een racistische schietpartij in Italië, de zoveelste schietpartij op een school in de VS, het donordebat, het referendumdebat, de dood van oud-premier Ruud Lubbers, matchfixing door schaatscoach Jillert Anema. Enzovoort. Om ‘gebruikelijke’ onderwerpen, items, als de ellende in het Midden-Oosten, de kameraden Trump en Poetin en de laatste aardbeving in Groningen maar even buiten beschouwing te laten.
- Details
In de greep van de griep lag ik laatst een paar dagen in bed. Tussen het stoven en sudderen door wilde ik iets lezen, geen griep zonder boek. Een thriller, besloot ik, dat leest makkelijk weg. Maar welke? Ooit had ik, geïnspireerd door de zomerse thrillergids van Vrij Nederland, een paar planken thrillers in huis gehaald. Maar dat was alweer jaren geleden. Ik besloot het mezelf makkelijk te maken en vooraan in het alfabet te beginnen: René Appel, met zijn debuut Handicap. Er zijn mensen die een thriller niet hun kopje thee vinden, ‘geen literatuur’. Dat vind ik raar, een goed boek is een goed boek. Goedgeschreven thrillers genoeg bovendien. Die van Appel bijvoorbeeld, geloofwaardig, geraffineerde spanningsopbouw, goede dialogen. Wilt u iemand het boek aanbevelen die voor thrillers zijn neus ophaalt, zeg dan: Handicap is een psychologische roman met een paar onvrijwillige doden.