Als jongetje spaarde ik postzegels. Dat kwam door de heeroom van mijn vader. Een heerom is iemand in de familie die priester is. Onze heerom woonde in de VS en stuurde af en toe een brief. De postzegels mocht ik hebben. Mijn verzameling groeide rap, voor mijn verjaardag of van Sinterklaas kreeg ik er altijd wel een aantal. Gefascineerd kon ik kijken naar postzegels uit pakweg Laos, met afbeeldingen van vreemde volkeren of wilde beesten. Laos, daar wilde ik later ook naartoe. Of naar postzegels uit landen in Donker Afrika die niet meer bestaan of nu anders heten, zoals Noord- en Zuid-Rhodesië – nu Zambia en Zimbabwe. Postzegels verzamelen vonden veel vriendjes duf, maar voor mij opende zich de wereld.
Door die postzegels kreeg ik interesse in topografie. Voor mijn negende verjaardag kreeg ik een atlas en een wereldbol. Ik hield een geografisch feitenschrift bij, waarin ik noteerde wat de noordelijkste stad van Noorwegen was en hoeveel rivieren Thailand had. Thailand heette tot 1939 Siam en van Siam had ik weer postzegels. Van alle landen wilde ik de hoofdstad weten. Nog steeds lukt dat aardig, tot hilariteit van de kinderen. ‘Malawi, pap?’ ‘Lilongwe, mijn jongen.’
Een tijdje geleden kreeg ik de nieuwe Bosatlas binnen: Nederland van boven, naar het gelijknamige VPRO-programma. Daarin schitterende luchtfoto’s en kaarten, maar ook veel statistieken en onmisbare ‘nutteloze feiten’, goed voor borrels en feestjes. Zo is Nederland niet het dichtstbevolkte land van Europa, wat velen denken, maar Malta. Van de Nederlandse gemeenten is dat Den Haag, 291 maal zo dichtbevolkt als Schiermonnikoog. Het Deens lepelblad, dat vroeger alleen gedijde in de zoute omgeving van de kust, komt nu ook massaal langs de grote wegen voor. Dat komt door het strooien van zout. De intocht van Sinterklaas is vanaf 1952 op tv te zien. Drenthe is de enige provincie zonder tv-intocht.
Met deze Bosatlas lijkt niets in Nederland meer onbeschreven of ongefotografeerd, laat staan onontdekt. Ontdekkingsreizigers, als die nog bestaan, kunnen Nederland links laten liggen.
Net als u zucht ik af en toe naar het onbekende. Daarom slaat mijn hart over bij sommige krantenberichten. Onlangs lazen we dat wetenschappers in Australië enkele nieuwe dieren hadden ontdekt, onder andere een kikker die zich voortplant in de regen. Een paar weken daarvoor schreef de krant dat in Suriname zestig nieuwe dieren waren ontdekt. Zo op het oog geen opzienbarende dieren, geen Surinaamse olifant of tijger. Er zaten nogal wat insecten bij en, ook hier, kikkers, wel met spectaculaire kleuren.
Zestig nieuwe dieren! Misschien komen daar wel postzegels van. Graag brieven uit Suriname. En dan ernaartoe.