De wolf verscheurt ons volk. Niet letterlijk natuurlijk. Een wolf is bang voor mensen, als hij er een ziet kiest hij het hazenpad – sorry, kan het even niet laten. Voor de wolf van Luttelgeest hoeven we al helemaal niet bang te zijn. Die is dood en leeft niet meer, zou de schrijver Gerard Reve zeggen.
Na de soap met het koningslied waren we wel weer aan een prangende nationale kwestie toe. Liefst iets exotisch, het is vakantietijd, nietwaar?
Bovendien is het komkommertijd. Twee jaar geleden brak de komkommertijd aan met de komkommercrisis van Henk Bleker. Waar is Henk en eten de Russen onze komkommers alweer?
Het dode beest kan ons nog weken in spanning houden. Is-ie het of is-ie het niet? Volgens Naturalis in Leiden, dat het dier heeft onderzocht, staat voor 98 procent vast dat het een wolf is. Naturalis heeft DNA naar Duitsland gestuurd, waar zo’n twintig roedels wolven rondlopen. Duitsland moet ons de verlossende 2 procent geven. Dat duurt nog een dag of tien. Voor vele deskundigen en natuurliefhebbers de belangrijkste 2 procent van hun leven.
Ik zie beren op de weg (nogmaals excuus). PvdA en VVD staan bij terugkeer van de wolf lijnrecht tegenover elkaar. De liberalen willen de wolf er niet in en schieten hem het liefst af. De onverschrokken Lutz Jacobi, die we nog kennen van de partijleidersverkiezing van de PvdA, wil de wolf wel asiel geven. Krijgen we een regeringscrisis? Kabinetten zijn vaker gevallen over ogenschijnlijk futiele zaken. Ik zie de krantenkoppen al voor me: ‘Kabinet struikelt over dode wolf.’
Volgens Faunabeheer Flevoland is de wolf niet zelf de Nederlandse grens overgekomen, maar als grap door Oost-Europeanen in Luttelgeest neergelegd. Dat zal het bloed van Geert Wilders doen koken. Die verrekte Polen weer. Eerst onze baantjes inpikken en als dank ons internationaal voor schut zetten. Hij zal zijn Polenmeldpunt nieuw leven inblazen.
Lag de wolf wel in Luttelgeest? Marknesse vindt dat het beest op zijn grondgebied lag. Denkt u daar niet te licht over, een stammenstrijd dreigt. Luttelgeest had met eurotekens in de ogen al een bureau voor citymarketing ingeschakeld. Met de wolf had Luttelgeest een Unique Selling Point gehad. Op de vindplaats zouden een monument en een informatiecentrum komen. Een bedevaartsoord voor amateurwolfologen en ramptoeristen.
Verder is er gesteggel over de bever, het Laatste Avondmaal van de wolf. In Luttelgeest/Marknesse zijn geen bevers, hoor je. Ja, maar in de IJssel krioelt het ervan, zeggen anderen. En zo’n wolf kan geweldige afstanden afleggen.
Heeft de Nederlander echt niets te duchten van de wolf? Wel degelijk, lees ik in de krant. ‘Tientallen documenten over de moordende wolf zijn in mijn bezit’, staat er in een bloedstollende ingezonden brief.
Nu gaat het nog over een dode wolf. Ben benieuwd wat de reacties zijn als we de eerste levende wolf in Nederland hebben. Volgens deskundigen duurt dat niet lang meer. Krijgt de wolf een prominente paragraaf in een volgend regeerakkoord?
Wordt hij door een volgende regering afgeschoten of 'uitonderhandeld'?
Ik wens u een heel fijne vakantie en hoop voor de zekerheid dat u en uw kinderen niet oog in oog komen te staan met een roedel levende wolven.